Vrouweputje

Het Vrouweputje: geschiedenis

Het verhaal van het Vrouweputje gaat echter veel verder terug. Volgens sommige schrijvers stond deze plek eeuwenlang bekend als bedevaartsplaats, onder de namen Vrouweputje, Mariaputje en Onze Lieve Vrouweputje. Volgens een oude legende zou Maria bij de bron zijn gezien en het water zou geneeskrachtige werking hebben. Dat lijkt een uniek verhaal, maar is het niet: vrijwel iedere zichzelf respecterende Bevelandse heerlijkheid had in de middeleeuwen een bedevaartsplaats. Dat was vaak een putje. Zo ook Baarsdorp. Uniek is wel dat de legende van dit specifieke putje in ieder geval tot in de jaren '60 heeft voort geleefd.

Tot in die tijd kwamen gelovigen op zoek naar genezing met jerrycans naar de bron en gingen zieken er soms zelfs in zitten. Later werd het water van de bron nog een tijdje gebruikt voor de besproeiing van een bongerd, maar de tijd van de bedevaarten was definitief voorbij.

Tijdens de ruilverkaveling De Poel-Heinkenszand werd besloten dat het Vrouweputje zou verdwijnen. De laatste jerrycan werd waarschijnlijk enkele weken voor de demping van het Vrouweputje in 1971 getapt door Goese amateurhistoricus J. Kloosterman.

Vanaf dat moment leek het Vrouweputje voltooid verleden tijd te zijn, totdat Ginny Rentmeester met een groep enthousiaste vrouwen het initiatief nam het Vrouweputje te hergraven. Dit gebeurde in 2006.

Het prachtige resultaat daarvan is dagelijks in Baarsdorp te bezoeken. Weliswaar ligt het huidige Vrouweputje niet op de oorspronkelijke plaats, maar het water komt wel uit dezelfde ondergrondse kreek.

Het beheer en onderhoud van het Vrouweputje is in handen van een stichting. Deze "Stichting het Vrouweputje" heeft een website, waar u meer informatie kunt lezen over deze bijzondere plek in de Zak van Zuid-Beveland. U kunt de website bezoeken via www.vrouweputje.nl