Kerkhof van Sinoutskerke
Een van de mooiste kerkhoven in Zuid-Beveland is het kerkhof van Sinoutskerke. Het is gelegen op een verhoogde dorpsterp en is ovaal van vorm. De vorm heeft zij te danken aan het feit dat er tot in 1906 een kerk stond, die in dat jaar is afgebroken.
We weten uit een oude oorkonde dat kerk al in 1196 bestond en gewijd was aan de Heilige Maagd en aan St. Maarten. Later werd het een hervormde kerk.
Het kerkhof is een verstilde plek met prachtige oude treurbomen en taxussen. Er liggen enkele zeer oude graven, waartussen planten staan. Het geheel is omzoomd door een hoge coniferenhaag.
Het is aan 's Heer Abtskerke te danken dat het kerkhof van Sinoutskerke er nu nog is. 's Heer Abtskerke had plek meer op haar begraafplaats en in Sinoutskerke was genoeg plaats om ook de overledenen uit dat dorp te begraven. Dat zal zeker hebben gegolden toen de kerk in 1906 was afgebroken.
Het lijkenhuisje op het kerkhof
Bij de sloop is het lijkenhuisje gespaard. In zo'n lijkenhuisje werden lijken een aantal dagen bewaard om het risico dat men als schijndode begraven zou worden uit te sluiten. Ook probeerde men daarmee de verspreiding van ziektes te voorkomen.
Het lijkenhuisje van Sinoutskerke bleek echter ook dusdanig bouwvallig te zijn dat het niet meer kon worden gehandhaafd. Uiteindelijk is dit daarom ook afgebroken, maar men heeft meteen een nieuw lijkenhuisje gebouwd. Dat staat er nu nog steeds. Boven de ingang is een gevelsteen uit het originele huisje geplaatst. Hierop is te lezen:
Dat ghy nu syt waren wy voor dese
Dat ik nu ben sijt ghy haest wesen
Syt vry opmy en vraecht alleman, oft iemandt tgheslacht wel kennen kan
Gedenckt opt sterven, anno 1637
Tegenwoordig wordt de klok weer geluid bij begrafenissen. Dankzij een particulier initiatief staat er namelijk sinds juli 2003 een klokkenstoel op het kerkhof van Sinoutskerke.